Αθήνα, 22/12/2022
Με το παρόν κείμενο, εμείς οι Εκπρόσωποι γονέων που έχουμε εκλεγεί σύμφωνα με τις διαδικασίες, που προβλέπονται από τον εσωτερικό κανονισμό, θέλουμε να θέσουμε προς το Δημοτικό Bρεφοκομείο τις διεκδικήσεις μας που αφορούν στα ζητήματα της ιατρικής παρακολούθησης των παιδιών τα οποία φιλοξενούνται στους Παιδικούς Σταθμούς του.
Όπως ορίζεται στο άρθρο 13 §1 «Τα παιδιά που φιλοξενούνται στους Παιδικούς Σταθμούς εξετάζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα από Παιδίατρο της Υπηρεσίας ή άλλων συνεργαζόμενων φορέων του Δήμου Αθηναίων ή του Δημοσίου. Ο παιδίατρος επισκέπτεται το Σταθμό ανά 15 ημέρες». Μετά λύπης μας έχουμε διαπιστώσει ότι ο συγκεκριμένος κανονισμός δεν εφαρμόζεται στην πράξη, καθώς οι επισκέψεις των παιδιάτρων δεν πραγματοποιούνται ανά δεκαπενθήμερο, όπως θα έπρεπε. Αντιθέτως, το σύνηθες είναι οι επισκέψεις να πραγματοποιούνται μία φορά το μήνα, ενώ υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που υπερβαίνουν και αυτό το χρονικό διάστημα. Την κύρια ευθύνη γι’ αυτό το γεγονός την έχει το Δημοτικό Βρεφοκομείο, γιατί αυτή τη στιγμή έχει μόνο 3 παιδίατρους, οι οποίοι καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες 68 παιδικών σταθμών στις 7 Διαμερισματικές Κοινότητες του Δήμου. Το Δημοτικό Βρεφοκομείο θα πρέπει να λάβει υπόψιν του ότι υπάρχουν οικογένειες οι οποίες αδυνατούν να έχουν τον δικό τους προσωπικό παιδίατρο και η παρακολούθηση από τον παιδίατρο να συμβάλλει ουσιαστικά στην ποιότητα ζωής των παιδιών. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, για να δικαιολογηθούν οι απουσίες, ζητείται χαρτί γιατρού και όποιοι από εμάς απευθυνόμαστε σε ιδιώτη για διάφορους προσωπικούς λόγους, αυτό μπορεί να μεταφραστεί ακόμη και σε 50 ευρώ.
Παράλληλα, είναι αδιανόητο να μην υπάρχει το απαραίτητο νοσηλευτικό προσωπικό εντός των δομών. Δεν είναι δυνατόν όταν τα παιδιά ανεβάζουν πυρετό να μην μπορεί να τους χορηγηθεί αντιπυρετικό μέχρι να μπορέσουν οι γονείς να τα παραλάβουν. Οι παιδαγωγοί δεν μπορούν και δεν είναι υποχρεωμένοι να προβούν σε κάτι τέτοιο. Δεν θέλουμε να “παρκάρουμε” τα άρρωστα παιδιά μας, αλλά θέλουμε να ξέρουμε ότι είναι ασφαλή και δεν διατρέχουν κάποιο σοβαρό κίνδυνο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο νοσηλευτής είναι αναγκαίος, όπως στις περιπτώσεις παιδιών με αλλεργίες που μπορεί να πάθουν αλλεργικό σοκ κατά την παραμονή τους στον παιδικό σταθμό. Δεν είναι δυνατόν να περιμένει το παιδί μέχρι να πάει ο γονιός να του χορηγήσει αντιισταμινικό, ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις το κάθε λεπτό μετράει για να μη συμβεί κάτι μοιραίο. Υπάρχουν καταγεγραμμένα τέτοια περιστατικά γι’ αυτό και αναφέρονται. Το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις παιδιών με παιδικό διαβήτη και παιδιών με πυρετικούς σπασμούς, που και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να τους χορηγηθεί ειδικό φάρμακο. Εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος του νοσηλευτή στις περιπτώσεις ατυχημάτων, αλλά και πνιγμονής από κάποιο αντικείμενο, καθώς θα πρέπει να χορηγηθούν άμεσα στο παιδί οι πρώτες βοήθειες. Μπορεί ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού να έχει γνώσεις σωστικών, όμως ο ρόλος του νοσηλευτή είναι αναντικατάστατος.
Εξίσου σημαντική είναι και η επίσκεψη παιδοψυχολόγου σε τακτά χρονικά διαστήματα, στις δομές των παιδικών σταθμών προκειμένου να εξασφαλίζεται η ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών και να εντοπίζεται η ομαλή ή όχι ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Με την ανάπτυξη αυτής της υπηρεσίας εντός των δομών του Δημοτικού Βρεφοκομείου θα μπορέσουν να εντοπιστούν έγκαιρα περιπτώσεις κακοποίησης ή ακόμη να υπάρχει και ουσιαστική συμβολή στη διαχείριση δυσάρεστων καταστάσεων που τα μικρά παιδιά βιώνουν εντός του παιδικού σταθμού ή στο οικογενειακό περιβάλλον.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται από την πλευρά μας είναι τα εξής:
Για ποιο λόγο το Δημοτικό Βρεφοκομείο, ειδικά δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού, βρίσκεται με το ελάχιστο δυνατό ιατρικό προσωπικό, ενώ θα έπρεπε να συνέβαινε το αντίθετο;
Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι 3 παιδίατροι να έχουν ουσιαστική και απρόσκοπτη παρακολούθηση όλων των παιδιών που φιλοξενούνται στις δομές του Βρεφοκομείου, όταν είναι υποχρεωμένοι να καλύπτουν μέσα στο μήνα πάνω από 30 δομές ο καθένας, που αυτό μεταφράζεται σε χιλιάδες παιδιά;
Πώς είναι δυνατόν να μπορούν έγκαιρα να εντοπίζουν λοιμώδεις νόσους, όπως κοξάκι, οστρακιά, ιλαρά κλπ και να προλαμβάνουν επιδημίες, με αυτή τη συχνότητα παρακολούθησης; Εκτός κι αν το Δημοτικό Βρεφοκομείο θεωρεί ότι ο ρόλος του παιδιάτρου θα πρέπει να περιορίζεται στην ενημέρωση του Φακέλου Υγείας κάθε φιλοξενούμενου παιδιού.
Πώς είναι δυνατόν, ενώ δίνει οδηγίες για την άμεση απομάκρυνση των παιδιών που εμφανίζουν συμπτώματα, να μην υπάρχει η δυνατότητα απομόνωσης των παιδιών, μέχρι να παραληφθούν από τους γονείς, προκειμένου να μειωθούν και οι πιθανότητες μετάδοσης των ασθενειών;
Εάν η συχνότητα των επισκέψεων των παιδιάτρων ήταν τακτική, όπως άλλωστε προβλέπεται από τον Εσωτερικό Κανονισμό, δεν θα μπορούσε ο παιδίατρος του Δημοτικού Βρεφοκομείου να βεβαιώσει για την ασφαλή επιστροφή των παιδιών στις δομές, χωρίς την επιπλέον οικονομική επιβάρυνση των γονιών;
Ως γονείς καλούμε τη Διοίκηση του Δημοτικού Βρεφοκομείου να μας απαντήσει εγγράφως στα άνωθεν ερωτήματα και διεκδικούμε:
την άμεση πρόσληψη όλου του αναγκαίου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με μόνιμους και σταθερούς όρους εργασίας, για να μπορούν να ικανοποιηθούν οι πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν.
την άμεση πρόσληψη παιδοψυχολόγων.
τη δυνατότητα λειτουργίας του Τμήματος Ψυχολογικής Υποστήριξης και Συμβουλευτικής και κατά τις απογευματινές ώρες για να διευκολύνονται και οι γονείς που εργάζονται κατά τις πρωινές ώρες, όπως και τη στελέχωσή του με το απαιτούμενο προσωπικό.
